Ustawą o  ułatwieniu wykonywania działalności gospodarczej (Dz. U. 2014 poz. 1662) dodano zwolnienie z opodatkowania PIT, od 2015 r., wobec wartości nieodpłatnego świadczenia z tytułu pomocy prawnej udzielonej osobie uprawnionej i pobierającej świadczenie z pomocy społecznej lub zasiłek rodzinny, przyznane w formie decyzji administracyjnej na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o pomocy społecznej oraz w przepisach o świadczeniach rodzinnych. Ta regulacja wywołała falę niezadowolenia różnych „klinik prawa” świadczących porady pro bono wszystkim zgłaszającym się osobom bez względu na posiadanie decyzji z MOPS. Teraz – już  bez wątpliwości prawnych – musiały by one oprócz porad prawnych, wystawiać formularze PIT-8C swoim beneficjentom.

Resort finansów złagodził więc nieco efekt zapewniając, że dodanie tego zwolnienia nie wyklucza stosowania do pomocy prawnej zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o PIT (wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą – jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł; Zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnymi) oraz pkt 117 (wartość otrzymanych świadczeń od wolontariuszy, udzielanych na zasadach określonych w ustawie o działalności pożytku publicznego). Spokojnie można więc korzystać z obsługi pro bono, świadczonej przez komercyjne kancelarie, w ramach reklamy i promocji ich usług (przeciętna porada ustna w kancelarii kosztuje ok. 50 zł.), a także przez wolontariuszy organizacji pożytku publicznego, wpisanych w odpowiedni rejestr.